нәрсә

I нә`рсә

мест. вопр.

1) что

нәрсә булды, нигә елыйсың? — что случи́лось, почему́ пла́чешь?

нәрсә саталар монда? — что продаю́т здесь?

бу нәрсә тагы? — что ещё тако́е!

син нәрсә кайгыга баттың? — ты что приуны́л?

2) в составе союзн. сл. нәрсә ..., шул; нәрсәне ..., шуны что ..., то

•

- нәрсә булса да

••

нәрсә тагы — како́го рожна́

нәрсәнең нәрсә икәнен белү — узна́ть что к чему́

II нәрсә`

сущ.

1)

а) вещь, предме́т; объе́кт

китап - бик яхшы нәрсә — кни́га - о́чень хоро́шая вещь

асыл нәрсә зур булмый — (посл.) це́нная вещь не быва́ет большо́й (мал золотни́к, да до́рог)

б) вещь (обычно о произведениях литературы, искусства, науки и т. п.)

в) в функ. сказ. вещь

кеше күңеле гаҗәп нәрсә — челове́ческая душа́ - э́то удиви́тельная вещь!

ялгызлык - коточкыч нәрсә! — одино́чество - стра́шная шту́ка!

2) разг. челове́к; лицо́, осо́ба

усал нәрсә — зла́я осо́ба

3) эвф. вещь, предме́т, шту́ка, (какое-л.) явле́ние (иносказа́тельное)